لایه برداری یک روش مراقبت از پوست است که به حذف سلولهای مرده از روی سطح پوست با استفاده از یک لایه بردار فیزیکی، ساینده یا یک لایهبردار شیمیایی منجر میشود. انجام لایهبرداری پوست به شما کمک میکند تا پوستی صافتر، نرمتر، روشنتر و لطیفتر داشته باشد. این کار همچنین مانع از مسدود شدن منافذ و ایجاد جوش و آکنه میشود.
در حالی که لایهبرداری تقریبا برای هر نوع پوستی مفید است، مهم است که این کار را با احتیاط انجام دهید. نحوه انجام لایهبرداری پوست چرب با پوست حساس و خشک متفاوت است، از این رو برای انجام لایهبرداری باید به نوع و جنس پوست خود توجه کنید. در ادامه شما را با نکات مهم برای لایهبرداری انواع مختلف پوست آشنا میکنیم.
لایهبرداری پوست فرآیندی است که طی آن سلولهای مرده و آسیبدیده خارجیترین لایه پوست که به اپیدرم معروف است برداشته میشود. این اتفاق یک فرآیند طبیعی است که به عنوان بخشی از چرخه نوسازی پوست رخ میدهد.
گاهی اوقات پوست دچار خشکی، آفتابسوختگی، بیماریهای پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس، واکنشهای آلرژیک، واکنش به برخی داروها یا برخی لوازم آرایشی میشود که در این صورت حتما باید آن را لایهبرداری کرد تا سلولهای آسیبدیده از بین بروند. گاهی اوقات بدون اینکه خودمان در انجام لایهبرداری نقش داشته باشیم، پوست شروع به پوستهریزی میکند و سلولهای مرده را از بین میبرد.
پوست انسان از چندین لایه تشکیل شده است که اپیدرم بیرونیترین لایه آن است. اپیدرم از چندین زیرلایه تشکیل شده است و سلولهای عمیقتر به مرور زمان به سمت سطح پوست حرکت میکنند. این سلولها با رسیدن به سطح پوست، کاملا صاف میشوند، حیات خود را از دست میدهند و در نهایت میریزند.
لایهبرداری پوست میتواند در سطح میکروسکوپی اتفاق بیفتد. به این صورت که سلولهای پوست بدون تغییر ظاهر پوست به تدریج میریزند و سلولهای جدید جایگزین آنها میشوند. این پوستهریزی همچنین میتواند مشهودتر و قابل مشاهدهتر باشد و قسمتهای بزرگتری از پوست جدا شود.
این فرآیند تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، سن، عوامل محیطی و برخی شرایط پوستی قرار دارد. لایهبرداری همچنین میتواند از طریق روشهای مکانیکی یا شیمیایی ایجاد شود. لایهبرداری مکانیکی شامل شستشوی فیزیکی سطح پوست با استفاده از مواد یا وسایل ساینده مانند اسکراب، برس یا دستکش لایهبردار است.
لایهبرداری شیمیایی نیز شامل استفاده از محصولات حاوی موادی مانند آلفاهیدروکسیاسید (AHA) یا بتاهیدروکسیاسید (BHAs) است که پیوند بین سلولهای مرده پوست را حل میکند و به حذف آنها منجر میشود.
برخلاف تصور برخی افراد پوستهای حساس نیز به لایهبرداری احتیاج دارند. با این تفاوت که برای لایهبرداری پوستهای حساس به دقت بیشتری احتیاج دارید. از آنجایی که پوست حساس میتواند به راحتی قرمز، تحریک و خشک شود، به دنبال محصولی باشید که حاوی اسیدلاکتیک باشد.
اسیدلاکتیک نه تنها به آرامی پوست شما را لایهبرداری میکند، بلکه در عین حال پوست را آبرسانی و مرطوب نیز میکند. در واقع لایهبرداری پوست حساس به یک رویکرد ملایم برای جلوگیری از تحریک و قرمزی نیاز دارد. در ادامه شما را با چند نکته مهم برای لایهبرداری موثر و ایمن پوستهای حساس آشنا میکنیم.
برای این منظور محصولات لایهبردار ملایمی را انتخاب کنید که به طور خاص برای پوستهای حساس فرموله شده باشند. در ترکیبات تشکیلدهنده محصولات لایهبردار به دنبال موادی مانند اسیدلاکتیک، اسیدسالیسیلیک (در غلظتهای پایین) یا آنزیمهای میوه باشید که در مقایسه با لایهبردارهای فیزیکی مانند اسکرابهای با ذرات درشت، خفیفتر هستند و احتمال تحریک کمتری را ایجاد میکنند.
قبل از استفاده از هر محصول جدید لایهبردار روی پوست صورت خود، یک تست حساسیت را روی ناحیه کوچکی از پوست خود انجام دهید تا از نظر وجود هرگونه واکنش نامطلوب یا آلرژی پوستتان را بررسی کنید.
لایهبرداری پوستهای حساس را به یک یا دو بار در هفته محدود کنید، به خصوص اگر پوست واکنشپذیری دارید. لایهبرداری بیش از حد میتواند سلامت پوست شما را مختل کند و منجر به افزایش حساسیت شود.
هنگام لایهبرداری پوست حساس، از فشار کم و حرکات دورانی ملایم استفاده کنید تا از ایجاد اصطکاک یا تحریک جلوگیری شود. همچنین در طول لایهبرداری از مالش بیش از حد شدید یا استفاده از ابزارهای تمیز کننده خشن خودداری کنید.
پس از لایهبرداری پوست حساس، حتما با یک مرطوب کننده ملایم و سازگار با پوست، پوستتان را تسکین دهید و تغذیه کنید. این کار به جبران رطوبت از دست رفته و حفظ یک سد پوستی سالم کمک میکند.
لایهبرداری این قابلیت را دارد که پوست شما را بیشتر مستعد آسیبهای ناشی از تابش نور خورشید کند. بعد از انجام لایهبرداری هر زمان که قصد بیرون رفتن از خانه را دارید، حتی در روزهای ابری، از یک ضدآفتاب با طیف وسیع با SPF30 یا بالاتر استفاده کنید.
در نهایت به پوست خود گوش دهید و به نحوه واکنش پوست خود به لایهبردارها توجه کنید. اگر بعد از لایهبرداری، هرگونه قرمزی، سوزش یا ناراحتی بیش از حد را تجربه کردید، دفعات لایهبرداری را کاهش دهید یا از یک محصول لایهبردار ملایمتر استفاده کنید. به خاطر داشته باشید، پوست هر شخص منحصر به فرد است، بنابراین ضروری است که روتین لایهبرداری را انتخاب کنید که بهترین کار را برای شما انجام دهد.
لایهبرداری فرآیندی است که طی آن سلولهای مرده پوست از بین میروند و سلولهای جدید و سالم جایگزین آنها میشوند. پوست خشک نیز مانند هر نوع پوست دیگری به لایهبرداری نیاز دارد. اگر پوست صورت و بدن را به طور مرتب لایهبرداری نکنید، لایههایی از سلولهای مرده پوست روی یکدیگر انباشته میشوند و در نهایت باعث افزایش خشکی پوست، تیره شدن رنگ آن و ایجاد جوش و آکنه میشوند. به این دلایل، مهم است که محصول لایهبردار مناسب پوست خود را پیدا کنید و در استفاده از آن پیگیر باشید.
مانند پوستهای حساس، پوست خشک نیز برای اینکه بتواند درخشش و لطافت خود را حفظ کند نیاز به اسکراب و لایهبرداری دارد. برای پوستهای خشک، محصولی مانند لایهبردار حاوی آنزیم پاپایا را امتحان کنید. میتوانید از این محصول چند بار در هفته برای لایهبرداری موثر پوست خشک استفاده کنید.
در واقع زمانیکه نوبت به لایهبرداری پوست خشک میرسد، انتخاب روشها و محصولات ملایم برای جلوگیری از خشک شدن یا تحریک بیشتر پوست ضروری است. در این قسمت چند نکته مهم برای لایهبرداری موثر پوست خشک آورده شده است.
برای این منظور لایهبردارهای ملایمی را انتخاب کنید که مخصوص پوستهای خشک یا حساس باشند. بهتر است به دنبال لایهبردارهای شیمیایی ملایمی مانند اسیدهای آلفاهیدروکسی (AHAs) مانند اسیدگلیکولیک یا اسیدلاکتیک، یا اسیدهای بتاهیدروکسی (BHAs) مانند اسیدسالیسیلیک باشید. این مواد به حل شدن سلولهای مرده پوست بدون ایجاد خشکی بیش از حد کمک میکنند.
اگر پوست خشکی دارید از اسکرابهای خشن یا لایهبردارهای با ذرات درشت دوری کنید، زیرا میتوانند بیش از حد ساینده باشند و باعث تحریک بیشتر پوستتان شوند. در عوض، پاک کنندههای لایهبردار ملایم یا محصولاتی با ذرات ریز را انتخاب کنید که به پوست شما آسیب نمیرسانند.
هنگام لایهبرداری پوست خشک، ملایم باشید. محصول لایهبردار را روی پوست مرطوب بمالید و از حرکات ملایم و دورانی با نوک انگشتان خود استفاده کنید تا آن را روی پوست خود ماساژ دهید. از اعمال فشار بیش از حد یا شستشوی شدید خودداری کنید، زیرا میتواند منجر به تحریک پوست شود.
لایهبرداری بیش از حد مکرر میتواند چربیهای طبیعی پوست را از بین ببرد و پوست شما را بیشتر خشک کند. برای جلوگیری از لایهبرداری بیش از حد و حفظ تعادل رطوبت پوست، سعی کنید بیش از دو بار در هفته لایهبرداری پوست خشک را انجام ندهید.
پس از لایهبرداری، تامین مجدد رطوبت پوست بسیار مهم است. از این رو فوراً از یک مرطوب کننده آبرسان استفاده کنید تا رطوبت را مسدود کرده و از خشکی پوست جلوگیری کنید. برای این منظور به دنبال مرطوب کنندههایی باشید که حاوی موادی مانند اسیدهیالورونیک یا سرامیدها هستند که به آبرسانی و تقویت سد پوست کمک میکنند.
لایهبرداری میتواند به طور موقت حساسیت پوست شما نسبت به تابش نور خورشید را افزایش دهد. بنابراین، استفاده از یک ضدآفتاب با طیف وسیع با SPF30 یا بالاتر، قبل از خارج شدن از خانه برای محافظت از پوست در برابر اشعههای مضر UV ضروری است.
به خاطر داشته باشید، پوست هر شخصی منحصر به فرد است، بنابراین ضروری است که به پوست خود گوش دهید و روتین لایهبرداری خود را مطابق با آن تنظیم کنید.
لایهبرداری یک مرحله ضروری در هر روتین مراقبت از پوست است، از جمله برای افرادی که پوست مختلط یا ترکیبی دارند. پوست مختلط معمولاً به داشتن نواحی چرب و خشک به طور همزمان روی پوست صورت اشاره دارد، بنابراین مهم است که برای رفع نیازهای هر دو نوع پوست، با احتیاط کار لایهبرداری را انجام دهید.
پوست مختلط میتواند در برخی نقاط خشک و در برخی نقاط چربتر باشد. این نوع پوست به راحتی با خشکتر شدن هوا در فصلهای سرد مانند زمستان و پاییز خشک و کم آب میشود و با گرمتر شدن هوا احساس چرب و روغنی پیدا میکند.
این نوع پوست به راحتی میتواند انواع مختلفی از اسیدهای صورت از جمله گلیکولیک و سالیسیلیک را تحمل کند و هم اینکه میتوانید از یک دستگاه برای پاکسازی عمیق و لایهبرداری پوست صورت خود استفاده کنید.
اگر متوجه شدید که ناحیه تی (پیشانی، بینی و چانه) چربتر از بقیه قسمتهای صورتتان است، میتوانید از یک محصول قوی در آن نواحی استفاده کنید یا حتی بیشتر اوقات پوست آن قسمت را لایهبرداری کنید.
استفاده از یک سرم مرطوب کننده بعد از لایهبرداری یا حتی سرمی که یک مشکل خاص مراقبت از پوست مانند لکههای تیره یا چین و چروکها را درمان میکند نیز میتواند مفید باشد.
در واقع لایهبرداری به حذف سلولهای مرده پوست، باز کردن منافذ پوست و بهبود بافت پوست کمک میکند و در نتیجه پوستی صافتر و روشنتر را ایجاد میکند. در ادامه به چند نکته مهم برای لایهبرداری پوست مختلط اشاره میکنیم.
برای خرید لایهبردار به دنبال لایهبردارهای ملایمی باشید که برای انواع پوستها مناسب باشند. این محصولات شامل لایهبردارهای شیمیایی حاوی آلفاهیدروکسیاسید (AHA) یا بتاهیدروکسیاسید (BHA) هستند.
آلفاهیدروکسیاسیدها مانند اسیدگلیکولیک محلول در آب هستند و برای مناطق خشک به خوبی کار میکنند، در حالی که BHAها مانند اسیدسالیسیلیک محلول در روغن هستند و میتوانند مناطق چرب یا مستعد آکنه را هدف قرار دهند.
در انجام لایهبرداری پوست مختلط از اسکرابهای فیزیکی خشن یا تکنیکهای لایهبرداری تهاجمی خودداری کنید، زیرا میتوانند باعث تحریک و آسیب به پوست شوند. در عوض، لایهبرداری شیمیایی را انتخاب کنید که از اسیدهای ملایم برای حل کردن سلولهای مرده پوست استفاده میکند.
لایهبرداری پوست مختلط 1 تا 2 بار در هفته به طور کلی کافی است. لایهبرداری بیش از حد میتواند چربی طبیعی پوست را از بین ببرد و منجر به افزایش تولید چربی و خشکی آن شود.
در انجام لایهبرداری پوست مختلط توجه بیشتری به ناحیه T (پیشانی، بینی و چانه) داشته باشید، زیرا این ناحیه چربتر از دیگر قسمتهای پوست است. بهتر است که برای این قسمت از یک لایهبردار قویتر استفاده کنید یا روی این نواحی تمرکز بیشتری کنید در حالی که روی قسمتهای خشکتر صورت خود ملایم باشید.
بعد از لایهبرداری، آبرسانی و مرطوب کردن پوست بسیار مهم است. برای متعادل کردن سطح آبرسانی پوست، از مرطوبکنندههای سبک و بدون چربی در مناطق چرب و مرطوبکنندههای غنیتر در مناطق خشک استفاده کنید.
لایهبرداری میتواند پوست شما را نسبت به نور خورشید حساستر کند، بنابراین همیشه در طول روز از یک کرم ضدآفتاب با طیف وسیع با SPF30 یا بالاتر استفاده کنید تا از پوست خود در برابر اشعههای مضر UV محافظت کنید.
به خاطر داشته باشید، پوست هر فردی منحصر به فرد است، بنابراین توجه به واکنش پوست شما به لایهبرداری ضروری است. اگر دچار خشکی، قرمزی یا سوزش بیش از حد شدید، دفعات یا نوع لایهبرداری را متناسب با نیاز پوست خود تنظیم کنید.
اگر پوست چرب و روغنی دارید بسیار مهم است که به طور مرتب پوستتان را لایهبرداری کنید تا مانع از ایجاد جوش، دانههای سرسیاه و مسدود شدن منافذ شوید.
اگر سلولهای مرده روی پوست چرب را حذف نکنید، به مرور زمان پوست کدر و تیره میشود و با مسدود شدن منافذ جوشها و آکنههای پوستی روی صورت ظاهر میشوند.
در واقع لایهبرداری نقش مهمی در باز کردن منافذ و جلوگیری از ایجاد جوش و آکنه دارد. در حالی که اسیدهای صورت مانند اسیدسالیسیلیک یک ترکیب مناسب برای مراقبت از پوستهای چرب هستند، باید مطمئن شوید که در مصرف چنین موادی زیاده روی نکنید.
حتی پوستهای چرب نیز ممکن است در اثر استفاده زیاد از یک محصول لایهبردار دچار قرمزی و تحریک شوند. در مقابل انواع دیگر پوست، لایهبرداری پوست چرب از اهمیت بیشتری برخوردار است. پوست چرب سبوم بیشتری تولید میکند و منافذ باز بیشتری دارد.
با انجام لایهبرداری اصولی و صحیح تمام چربی اضافی و سلولهای مرده روی سطح پوست از بین میروند و پوست اکسیژن بیشتری دریافت میکند. در ادامه بر برخی از نکات مهم برای لایهبرداری پوست چرب اشاره میکنیم.
برای این منظور به دنبال محصولات لایهبرداری باشید که به طور خاص برای پوستهای چرب طراحی شده باشند. اگر پوست چربی دارید باید لایهبردارهای شیمیایی حاوی موادی مانند اسیدسالیسیلیک یا اسیدگلیکولیک را انتخاب کنید. این ترکیبات قادر هستند که به عمق منافذ نفوذ کنند، چربی اضافی را از بین ببرند و سبب جلوگیری از بروز جوش و آکنه شوند.
اسکرابها یا لایهبردارهای خشن میتوانند پوست را تحریک کنند و سبب تولید چربی بیشتر شوند. به جای لایهبردارهای خشن، روشهای لایهبرداری ملایم مانند لایهبردارهای شیمیایی یا برسهای نرم صورت را انتخاب کنید. برای انجام این کار روی مناطقی که تجمع چربی بیشتری دارند، مانند ناحیه T (پیشانی، بینی و چانه) بیشتر تمرکز کنید. این نواحی اغلب منافذ بزرگتری دارند و مستعد جوشهای سرسیاه و سرسفید میباشند.
اگر پوست چربی دارید قبل از لایهبرداری، صورت خود را با یک پاک کننده ملایم تمیز کنید تا هرگونه آرایش، آلودگی یا چربی اضافی پاک شود. این کار به شما اطمینان میدهد که لایهبرداری به یهترین نحو اثر میکند.
اگر پوست چرب و روغنی دارید بسته به حساسیت پوست، 2 تا 3 بار در هفته پوست خود را لایهبرداری کنید. در انجام این کار مراقب باشید که بیش از حد لایهبرداری نکنید، زیرا میتواند رطوبت و چربی طبیعی پوست را از بین ببرد و منجر به خشکی یا تحریک شود. هنگام استفاده از لایهبردار، از حرکات دورانی ملایم استفاده کنید تا آن را روی پوست خود ماساژ دهید. از مالش بیش از حد شدید خودداری کنید، زیرا میتواند باعث تحریک پوست شود.
پس از لایهبرداری، مرطوب کردن پوست ضروری است. حتی پوستهای چرب نیز برای حفظ تعادل رطوبت نیاز به آبرسانی دارند. یک مرطوب کننده سبک وزن و بدون چربی را انتخاب کنید که مناسب نوع پوست شما باشد.
لایهبرداری پوست معمولی یا نرمال یک فرآیند طبیعی است که طی آن سلولهای مرده روی سطح پوست از بین میروند و جای خود را به سلولهای جدید و سالم میدهند. این تغییر سلولهای پوستی معمولاً هر 28 تا 30 روز یک بار در بزرگسالان اتفاق میافتد. برای این نوع پوستها که بهترین نوع پوستی هستند دو نوع لایهبرداری وجود دارد. نوع اول لایهبرداری مکانیکی است و نوع دوم لایهبرداری شیمیایی.
لایهبرداری مکانیکی شامل حذف فیزیکی سلولهای مرده پوست با استفاده از ابزارها یا محصولاتی با بافت شنمانند است. روشهای رایج لایهبردرای فیزیکی شامل استفاده از اسکراب صورت، برس، لوفا یا دستکش لایهبردار است.
این محصولات یا وسیلهها به از بین بردن سلولهای مرده پوست کمک میکنند و پوست زیرین را شادابتر نشان میدهند. مهم است که با لایهبرداری مکانیکی بیش از حد تهاجمی نباشید، زیرا شستشوی بیش از حد میتواند پوست را تحریک کند.
لایهبرداری شیمیایی نیز شامل استفاده از مواد شیمیایی یا مواد خاصی برای حل کردن پیوندهای بین سلولهای مرده پوست است که به راحتی از بین میرود. دو نوع اصلی لایهبردارهای شیمیایی عبارتاند از آلفاهیدروکسیاسیدها (AHAs) و بتاهیدروکسیاسیدها (BHAs).
آلفاهیدروکسیاسیدها محلول در آب هستند و روی سطح پوست کار میکنند در حالیکه بتاهیدروکسیاسیدها محلول در روغن هستند و با نفوذ به لایههای زیرین پوست چربیهای تجمع یافته را از بین میبرند. لایهبرداری شیمیایی را میتوان از طریق پاک کنندهها، تونرها، سرمها یا ماسکها انجام داد.
توجه به این نکته ضروری است که لایهبرداری باید در حد اعتدال انجام شود. لایهبرداری بیش از حد یا استفاده از محصولات خشن میتواند مانع طبیعی پوست را مختل کند و منجر به تحریک، خشکی و حساسیت شود. توصیه میشود بسته به نوع پوست و محصول خاصی که استفاده میکنید، بیش از 2 تا 3 بار در هفته لایهبرداری را انجام ندهید.
برای لایهبرداری قسمتهای مختلف بدن بسیار مهم است که بدن و صورت خود را با محصولات مشابه لایهبرداری نکنید. پوست بدن ما به اندازه پوست صورتمان حساس یا چرب نیست، بنابراین باید به طور متفاوتی با آن رفتار کرد.
اسکرابهای بدنی را باید تا ناحیه زیر گردن استفاده کنید و هرگز بالای آن استفاده نکنید. اگر از اسکراب صورت استفاده میکنید باز هم باید مراقب باشید که از مالیدن محکم آن روی پوست صورت خودداری کنید.
حتی افرادی که پوست چربی دارند، اگر با انجام لایهبرداری بیش از حد تهاجمی باشند، ممکن است به پوست خود آسیب برسانند. علاوه بر لایهبردارهای شیمیایی میتوانید از لیفهای لایهبردار نیز استفاده کنید که کمهزینهتر میباشند. در استفاده از لیف لایهبردار مراقب باشید که لیف را خیلی محکم روی پوست خود نکشید تا به پوست نازک و حساس صورت آسیب نزنید.
در حالی که لایهبرداری میتواند برای بسیاری از افراد مفید باشد، افراد خاصی هستند که باید از لایهبرداری پوست اجتناب کنند یا با احتیاط این کار را انجام دهند. در ادامه به چند گروه از افراد که در لایهبرداری باید احتیاط کنند اشاره میکنیم.
اگر پوست شما به شدت به لایهبرداری واکنش نشان میدهد و در حین این کار دچار قرمز، زخم، پوسته پوسته، ملتهب یا تحریک میشود، باید کار لایهبرداری را متوقف کنید.
لایهبرداری به طور بالقوه میتواند پوست حساس را تشدید کند یا شرایط پوستی موجود مانند روزاسه، اگزما یا درماتیت را بدتر کند. اگر پوست حساسی دارید، مهم است که روشهای لایهبرداری ملایم و محصولاتی را انتخاب کنید که به طور خاص برای انواع پوستهای حساس فرموله شده باشند.
لایهبرداری میتواند باعث تحریک بیشتر پوست و بدتر شدن پوست مستعد آکنه شود. اگر پوست خیلی حساسی دارید و روی صورتتان جوش تازه و آکنه فعال وجود دارد بهتر است قبل از انجام لایهبرداری با یک متخصص پوست مشورت کنید که راهنماییهای مناسبی را برای مدیریت آکنه ارائه دهد.
لایهبرداری پوست آفتاب سوخته یا آسیبدیده میتواند باعث افزایش سوزش و تاخیر در روند بهبودی شود. اگر پوستتان آفتاب سوخته شده است باید قبل از شروع مجدد لایهبرداری، اجازه دهید پوستتان به طور کامل بهبود یابد.
برخی داروها مانند رتینوئیدها، درمانهای تجویزی آکنه یا ایزوترتینوئین خوراکی میتوانند پوست را حساستر و مستعد تحریک کنند. لایهبرداری در حین مصرف این داروها میتواند منجر به خشکی یا قرمزی بیش از حد پوست شود. برای تعیین اینکه آیا لایهبرداری هنگام استفاده از این داروها مناسب است یا خیر، با متخصص پوست مشورت کنید.
اگر زخمهای باز یا خراش پوستی دارید، نباید پوست خود را لایهبرداری کنید. لایهبرداری روی زخمها، بریدگیها یا ساییدگیهای باز میتواند روند بهبودی را به تاخیر بیاندازد و خطر عفونت را افزایش دهد. از این رو بهتر است تا زمان بهبودی کامل پوست از انجام لایهبرداری خودداری کنید.
اگر بیماریهای پوستی خاصی مانند پسوریازیس، شیوع تبخال فعال یا عفونتهای قارچی دارید، توصیه میشود قبل از لایهبرداری با یک متخصص پوست مشورت کنید. آنها میتوانند راهنماییهای متناسب با شرایط پوست شما ارائه دهند و روشهای لایهبرداری مناسب را توصیه کنند.
برای ثبت نظرات، نقد و بررسی شما لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید؛ سپس با کلیک روی “ارسال دیدگاه” وارد صفحه ثبت دیدگاه میشوید