لوازم آرایش و زیبایی از دیروز تا امروز

در زندگی روزمره همه آدم‌های دنیا از لوازم آرایش استفاده زیادی می‌کنند، آن قدر که همه لوازم آرایشی با تمام تنوعی که دارند، خواستار و طرفدار لوازم آرایش در دنیا هستند. امروزه می‌توان گفت، که استفاده از لوازم نه تنها باعث افزایش زیبایی می‌شود، بلکه حس اعتماد به نفس و آرامش را در افراد ایجاد می‌کند. امروزه بسیاری از مردم در دنیا برای رفتن به مجالس مهمانی یا عروسی، هزینه زیادی از بابت لوازم آرایشی و زیبایی می‌کنند. با این وجود از دوران کهن تا به امروز، تولید لوازم آرایشی ارزش و سود فراوانی داشته است.

شاید برای بسیاری ازما در هنگام آرایش کردن، این سوال به وجود بیاید، که تاریخچه آرایش در جهان به چه زمانی برمی‌گردد و یا لوازم آرایشی در دوران قدیم چگونه بوده و در آن زمان مردم چطور از لوازم آرایشی و زیبایی استفاده و اصلا چه کسانی لوازم آرایشی را تولید می‌کردند؟ در پاسخ به این سوال باید گفت، که تاریخچه آرایشگریاز مصر آغاز و کم کم در تمام دنیا گسترده شد. آرایش کردن، در آن دوران کاری لوکس بود، که پادشاهان و ملکه‌ها را از مردم عامی و عادی جدا می‌کرد. اما کم کم استفاده از لوازم آرایشی عمومیت پیدا کرد. در ادامه این مقاله، تاریخچه آرایشگری و تاریخچه آرایش در جهان را برای شما گردآوری کرده‌ایم. پس همراه ما باشید.

تاریخچه آرایشگری در مصر باستان

در دوران مصر قدیم، مردم به نظافت و پاکیزگی خود اهمیت زیادی می‌دادند و از حمام معطر برای خوشبو کردن بدن و از روغن‌هایگیاهی بعد از حمام برای نرم کردن پوست بدن استفاده می‌کردند. مصریان برای درست کردن لوازم آرایش درآن زمان از ترکیب مس و سنگ خرد شده سرب استفاده می‌کردند. آن‌ها با سرمه خط چشم می‌کشیدند. سرمه از ترکیب موادی چون بادام سوخته، مس زنگ زده، سنگ مس، سرب و خاکستر تهیه می‌شده است و خاصیت ضد باکتریایی نیز داشته است.

مصریان همچنین با اکسید کردن مس، رنگ سبزی تهیه می‌کردند و آن را به بالای چشم می‌زدند. علاوه بر آن رنگ تیره و مشکی نیز تهیه می‌کردند و آن را به زیر چشم‌شان می‌زدند. مصری‌ها باور داشتند، که رنگ تیره نه تنها آن‌ها را زیبا،‌ بلکه آن‌ها را از چشم زخم دیگران نیز دور می‌کند. آن‌ها همچنین از ترکیب خاک رس یا گل اخرا و آب و حتی از چربی حیوانات برای آرایش کردن لب و گونه‌های‌شان استفاده می‌کردند.

جالب است بدانید، که در زمان مصر قدیم نه تنها زنان بلکه مردان نیز آرایش می کردند. آن‌ها آرایش کردن را برای جلب توجه کردن دیگران انجام نمی‌دادند، بلکه براین باور بودند، که زیبا بودن و زیباتر شدن خدایان را خشنود می‌کند. رنگ کردن ناخن‌ها نیز از جمله مراسم پیرایشی مصری‌ها بود. آن‌ها ناخن‌های‌شان را با حنا رنگ می‌کردند و برای رنگ کردن لب، رنگ قرمز را از جلبک دریایی استخراج می‌کردند، البته این کار موجب بیماری جدی در آن‌ها می‌شد.کشیدن خالکوبی بر روی پوست نیز از دوران مصر باستان به وجود آمد، به طوری که خالکوبی در مصریان نقش تزئینی داشت، دختران بر روی ران خود تصاویری را خالکوبی می‌کردند و این باور را داشتند، که آن‌ها را از شیطان دور می‌کند و همچنین از بیماری‌های مقاربتی محافظت می‌کند.

با گذشت زمان و بروز رخدادهایی همچون جنگ‌ها، مهاجرت و تحولات فرهنگی، وسعت جغرافیایی استفاده از لوازم آرایش گسترش یافت. یونانی‌ها ازسال 640 میلادی همزمان با مصریان، از لوازم آرایش، هم برای مراسم مذهبی و استفاده شخصی و هم به عنوان دارو استفاده می‌کردند، تا آنجا که لوازم آرایشی و داروها از یکدیگر جدا نبودند. آن‌ها از عسل و چربی حیوانات نیز برای مرطوب کردن لب‌های خود استفاده می‌کردند.

تاریخچه آرایشگریدر روم

در آن زمان رومی‌ها که علاقه زیادی به لوازم آرایش و عطر داشتند، برای ساخت لوازم آرایش از فرمولاسیون مصر باستان تقلید می‌کردند. رومی ها لوازم آرایش را بیشتر به عنوان زیبایی و جلب توجه دیگران استفاده می‌کردند. خانم‌های رومی از موادی بهنام ورمیلیون که به رنگ قرمز بود، برای آرایش صورت استفاده می‌کردند. این ماده ازترکیب نمک جیوه تهیه می شد.

همچنین در آن زمان رومی‌ها به داشتن پوست سفید اهمیت زیادی می‌دادند. بر همین اساس خانم‌های رومی از مخلوط گچ و سرب برای سفید کردن پوست صورت‌شان استفاده می‌کردند. در این خصوص، از آنجایی که در آن زمان، مردم اطلاعات کافی و کاملی در مورد فلزات سنگینی همچون سرب نداشتند، از این فلزات به عنوان لوازم آرایشی استفاده می‌کردند. وجود فلزات سنگین در لوازم آرایشی، باعث جذب شدن آن‌ها در پوست می‌شد و در نتیجه مرگ زودرس را برای زنان به همراه می‌آورد. با این حال و با گذر زمان زنان زبردستی با ساخت ترکیبی از اکسیروی و پودر مروارید به عنوان مواد اصلی در کرم طبیعی برای پوست، توانستند هم درآمد زایی کنند و هم دیگر مانع مرگ‌های زودرس ناشی از جذب فلزات سنگین در زنان شوند.

اغلب رومی‌ها برای نظافت و حمام رفتن اهمیت زیادی قائل بودند و برای شست و شوی بدن‌شان از شیر و شراب استفاده می‌کردند. در زمان امپراطوری روم، مردم از تیغ برای تراشیدن ریش، موها وابروها استفاده می‌کردند. در آن زمان خانم‌های رومی بر این باور بودند، که ابروی تراشیده شده نه تنها باعث زیبایی می‌شود، بلکه چهره زنانه را باهوش و متفکر نشان می‌دهد. همچنین زنان رومی برای رنگ کردن موهای خود با خیساندن گردو در روغن زیتون، روغن گردو می‌ساختند و موهای خود را به رنگ قهوه‌ای در می‌آوردند تا موهای سفیدشان را بپوشانند.

زنان رومی، موهای رنگ روشن و بلوند را بد می‌دانستند و با ورود دختران برده اسکاندیناوی، زنان اشراف تصمیم گرفتند تا موهای‌شان را روشن‌تر کنند. به این ترتیب از دم کرده غلیظ زعفران برای روشن کردن موهای خود استفاده می‌کردند. آن زمان خانم‌ها از رنگ کردن ناخن‌های خود غافل نمی‌ماندند و با استفاده از روش خاصی، از چربی حیوانات و خون گوسفند برای رنگ آمیزی ناخن‌های‌شان استفاده می‌کردند.

تاریخچه آرایشگری در چین

استفاده از لوازم آرایشی از قدیم تا به امروز به عنوان یک هنر در شرق آسیا شناخته می‌شود. مردم چین برای ساخت و استفادهرژ لب از گلبرگ‌های خرد شده استفاده می‌کردند. آن‌ها همچنین برای سفید کردن پوست خود از پودر برنج استفاده می‌کردند. چینی‌ها از قدیم تا به امروز به خاطر رنگ کردن ناخن‌های‌شان معروف هستند، به طوری که قشرهای ثروتمندتر از رنگ‌های طلایی و روشن برای ناخن‌های‌شان استفاده می کردند و برای قشرهای سطح پایین، استفاده از رنگ‌های روشن ممنوع بود. چینی‌ها برای شرکت در مراسم‌های مهم خود، از رنگ مشکی برای رنگ کردن دندان‌های خود استفاده می‌کردند و به این باور رسیده بودند، که سیاه کردن دندان فواید زیادی دارد و از پوسیدگی دندان جلوگیری می‌کند.

آیا لوازم آرایش در ایران باستان نیز کاربرد داشته است؟

ایرانیان که دارای سابقه‌ای طولانی مدت در استفاده از لوازم زیبایی هستند، درزمان هخامنشیان، از لوازم آرایش استفاده می‌کردند. ایرانیان باستان به آراستگی موها، لباس‌ها و آرایش‌شان اهمیت زیادی می‌دادند. در آن زمان استفاده از لوازم آرایش فقط برای زنان متاهل جایز بود، به طوری که زنان متاهل در مجالس و مهمانی‌های مختلف به اندازه زیادی از عطر و لوازم آرایشی استفاده می‌کردند.

همزمان با ایرانیان، آفریقایی‌ها نیز در زمینه طراحی مو و لباس‌های رنگی و جذاب مختلف بسیار مهارت پیدا کردند، تا آنجا که طراحی مو به سبک آفریقایی‌ها، تبدیل به یک فرهنگ در کل دنیا شد. آن‌ها همچنین از گیاهان اطراف خود رنگ‌های زیادی را برای استفاده در لوازم آرایشی صورت، استخراج می‌کردند.

استفاده از لوازم آرایشی توسط ملکه‌های اروپایی در قاره اروپا

در دوره الیزابت اول، یعنی از سال 1558 تا 1603میلادی، ماسک‌ های صورت رایج شد. ماسک‌های صورت در این دوره از ترکیب پودر پوست تخم مرغ، زاج سفید، بوراکس، بادام، تخم خشخاش، شیر، شراب، کره، میوه و سبزیجات و گون‌ها ساخته می‌شد. مردم در آن دوره به آرایش لب‌ها توجه ویژه‌ای داشتند، اما آرایش چشم کم رنگ را بیشتر می‌پسندیدند.

در دوره ماری آنتوانت، یعنی از سال 1755 تا 1793 میلادی، ملکه فرانسوی و اکثر خانم‌های فرانسوی حمام توت فرنگی وشیر می‌گرفتند و ابروهای خود را فرم می‌دادند. آن‌ها همچنین لب‌ها و گونه‌های خود را به رنگ‌های صورتی یا نارنجی درمی‌آوردند. در آن دوره مردم از سایه چشم استفاده نمی‌کردند، اما در مقابل از سایر لوازم آرایش زیاد استفاده می‌کردند و به نوعی می‌توان گفت، که آن دوران، زمان افراط در استفاده از لوازم آرایشی بود.

در زمان ویکتوریا، ملکه انگلیس، آرایش صورت دیگر انجام نمی‌شد، ظاهر خانم‌ها ساده و بدون رنگ بود. به این ترتیب خانم‌ها مجبور می‌شدند تا گونه‌های خود را نیشگون و لب‌های‌شان را گاز بگیرند تا سرخ شود. در این دوره همچنین ماسک‌هایی از ترکیب عسل، تخم مرغ، شیر، میوه، سبزیجات و روغن‌های مختلف ساخته می‌شدند. در واقع می توان گفت، که این دوره یکی از سخت‌ترین و محدودترین دوران استفاده از لوازم آرایش بود. تاریخچه آرایش در جهان محدود به جاهای خاصی نبوده است و تقریبا تمام خانم‌ها در سراسر جهان از این لوازم استفاده می‌کردند. امیدواریم از این مطلب رضایت داشته باشید و برای‌تان مفید بوده باشد.