روش‌های دقیق مراقبت از پوست آکنه‌ دار

آکنه یک مشکل پوستی مرموز است یا حداقل به خاطر اسمی که دارد، اینطور به نظر می‌رسد. برخی از افراد ادعا می‌کنند که آکنه آن‌ها فقط با استفاده از محصولات مراقبت از پوست و بدون استفاده از روغن‌های مخصوص آکنهاز بین رفته است. این در حالی است که برخی دیگر ادعا کرده‌اند که روغن‌های ضدالتهابی در حل این مشکل به کمک آن‌ها آمده است. در حالی که مشاوره گرفتن از اطرافیان می‌تواند در حل این مشکل به شما کمک کند، اما وقتی نظرات مختلف از همه جهات به سمت شما می‌آیند، باعث سردرگمی و گیج شدن می‌شود.

دکتر دیوید لورچر می‌گوید که آکنه بسیار چند عاملی است. عواملی مانند هورمون‌ها، ژنتیک، سبک زندگی، رژیم غذایی، انتخاب پارچه، ورزش و تعریق، انتخاب محصولات مراقبت از پوست و موارد دیگر می‌توانند بر ایجاد آکنه تاثیر بگذارند. بنابراین در اکثر مواقع روش درمان آکنه هر فرد مخصوص به خود او است و گاهی نیاز به مراجعه به متخصص پوست است. با این حال چند روش آزمایش شده وجود دارد که می‌توانید برای جلوگیری از جوش و قرمزی، التهاب، درد و زخم‌ها از آن‌ها استفاده کنید.

آکنه چیست؟

آکنه یک بیماری شایع پوستی است و زمانی رخ می‌دهد که فولیکول‌های مو با چربی، سلول‌های مرده پوست و باکتری‌ها مسدود می‌شوند. آکنه‌ها معمولاً به صورت جوش‌ها، جوش‌های سرسیاه، سرسفید و گاهی اوقات کیست‌ها یا ندول‌های عمیق‌تر ظاهر می‌شود. آکنه بیشتر روی پوست صورت دیده می‌شود، اما می‌تواند روی سینه، پشت، شانه‌ها و گردن نیز ایجاد شود. عوامل متعددی در ایجاد آکنه نقش دارند.

اعتقاد بر این است که تولید بیش از حد چربی توسط غدد چربی، نوسانات هورمونی، تجمع غیرطبیعی سلول‌های مرده پوست و وجود باکتری‌های خاص روی پوست (Propionibacterium acnes) در این امر نقش دارند. علاوه بر این موارد، ژنتیک، تغییرات هورمونی در دوران بلوغ، استرس، برخی داروها و برخی محصولات آرایشی نیز می‌توانند در ایجاد یا بدتر شدن آکنه نقش داشته باشند. آکنه معمولا باعث ناراحتی فرد می‌شود و پس از بهبودی، جای زخم یا لکه‌های تیره آن به جای می‌ماند.

آکنه می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و همچنین اثرات فیزیکی و عاطفی متعددی را به همراه داشته باشد. آکنه خفیف معمولاً شامل چند جوش موضعی است، در حالی که آکنه شدید ممکن است نواحی بزرگ‌تری از پوست را بپوشاند و منجر به ضایعات دردناک‌تر و ملتهب‌تر شود. هدف از درمان آکنه کاهش تولید چربی، باز کردن منافذ پوست، کاهش التهاب و از بین بردن باکتری‌ها است.

برای این منظور می‌توانید از داروهای موضعی مانند بنزوئیل‌پراکسید، رتینوئیدها، داروهای خوراکی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، درمان‌های هورمونی یا ترکیبی از هر دو استفاده کنید. در موارد شدید، ایزوترتینوئین که یک داروی قدرتمند مشتق شده از ویتامین A است ممکن است تجویز شود. توجه به این نکته مهم است که درمان آکنه نیاز به صبر دارد زیرا نتایج ممکن است زمان‌بر باشد. علاوه بر این، حفظ یک روال خوب مراقبت از پوست، اجتناب از برداشتن یا ترکاندن جوش‌ها و تمیز نگه داشتن پوست می‌تواند به مدیریت و جلوگیری از جوش‌های بیشتر کمک کند.

4 مورد از بهترین مواد ضد آکنه برای مراقبت از پوست

برخی از ترکیبات ضدآکنه وجود دارند که معمولا در اکثر محصولات مراقبت از پوست وجود دارند. منظور ما از این ترکیبات موادی مانند بنزوئیل‌پراکسید، گوگرد، BHA (اسیدسالیسیلیک) و AHA (اسیدگلیکولیک یا اسیدلاکتیک) است.

این ترکیبات را در انواع درمان‌های ضدآکنه موجود در داروخانه‌ها پیدا خواهید کرد. این‌ها اولین ترکیباتی هستند که در مورد جوش‌های خفیف و آکنه باید از آن‌ها استفاده کنید. اکثر متخصصان پوست توصیه می‌کنند قبل از اینکه به سراغ ترکیبات پیچیده بروید با یک ماده شروع کنید تا ببینید که واکنش پوست‌تان چگونه خواهد بود.

1- آداپالن

اگر آکنه شما سرسخت است و به راحتی درمان نمی‌شود در آن زمان است که می‌توانید به سراغ سایر درمان‌های بدون نسخه مانند آداپالن بروید. اکثر مردم آداپالن را با نام تجاری آن یعنی Differin می‌شناسند. این ماده به طور گسترده در داروخانه‌ها در دسترس است. آداپالن یک داروی رتینوئیدی موضعی است که معمولا برای درمان آکنه استفاده می‌شود. این ماده ضدآکنه در اشکال مختلف مانند ژل، کرم و لوسیون موجود است.

آداپالن با عادی سازی گردش سلولی پوست موجب کاهش التهاب می‌شود و به جلوگیری از ایجاد ضایعات آکنه‌ای کمک می‌کند. مکانیسم اثر آداپالن به این صورت است که به عادی سازی تمایز سلول‌های پوست، جلوگیری از تشکیل کومدون‌ها (انسداد منافذ پوست) و ترویج ریزش سلول‌های مرده پوست کمک می‌کند. این ماده همچنین دارای خواص ضدالتهابی است و قرمزی و تورم مرتبط با آکنه را کاهش می‌دهد.

آداپالن در درمان انواع مختلف آکنه، از جمله آکنه‌های غیرالتهابی (مانند جوش‌های سرسیاه و سر سفید) و همچنین آکنه‌های التهابی (مانند پاپول، پوسچول و ندول) موثر است. روش استفاده از آداپالن به این صورت است که معمولاً یک بار درشبانه روز و اغلب در شب استفاده می‌شود.

پیش از زدن آن باید پوست‌تان را کاملا تمیز و عاری از هرگونه آلودگی کنید. مقدار کمی از آداپالن یعنی به اندازه یک نخود را برای پوشش کل ناحیه آسیب دیده استفاده کنید. هنگام شروع آداپالن، اغلب توصیه می‌شود که با غلظت کمتر (مانند 0.1٪) شروع کنید و سپس به تدریج به غلظت بالاتر (مثل 0.3٪) برسید تا تحریک پوست به حداقل برسد. در طول مصرف به دستورالعمل‌های ارائه شده توسط متخصص مراقبت‌های بهداشتی نیز توجه کنید.

آداپالن می‌تواند حساسیت پوست را نسبت به نور خورشید افزایش دهد، بنابراین استفاده از ضدآفتاب با حداقل SPF30 یا پوشیدن لباس‌های محافظ هنگام استفاده از این دارو بسیار مهم است. از عوارض آداپالن می‌توان به تحریک اولیه پوست، از جمله قرمزی، خشکی و لایه برداری اشاره کرد. این عوارض معمولاً خفیف و موقتی هستند و با گذشت کاهش پیدا می‌کنند. با این حال، اگر تحریک پوست شدت پیدا کرد یا مداوم شد، توصیه می‌شود با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

2- ترتینوئین

ماده دیگری که از ویتامین A مشتق شده است، مانند آداپالن، ترتینوئین نام دارد. این روش درمانی فقط از طریق نسخه در دسترس است. اکثر داروسازان از ترتینوئین در برخی از داروهای تجویزی ضدآکنه و ضدپیری استفاده می‌کنند. دهه‌ها تحقیق در مورد ترتینوئین آن را به عنوان "استاندارد طلایی" در درمان موضعی برای مبارزه با آکنه و منافذ مسدود شده و همچنین کاهش خطوط ریز و رنگدانه‌های ناخواسته تایید می‌کند. این ماده علاوه بر کاهش آکنه پوست سبب بهبود بافت پوست هم می‌شود.

3- نیاسینامید

نیاسینامید، همچنین به عنوان ویتامین B3 یا نیکوتین‌آمید نیز ناخته می‌شود و به عنوان یک درمان بالقوه برای آکنه محبوبیت پیدا کرده است. این ماده با آکنه مبارزه می‌کند و در عین حال التهاب و لکه‌های تیره را از بین می‌برد. نیاسینامید فواید متعددی برای پوست دارد و نتایج امیدوارکننده‌ای در مدیریت علائم آکنه نشان داده است.نیاسینامید به تنظیم تولید سبوم، ماده چرب تولید شده توسط پوست کمک می‌کند. با کاهش تولید سبوم، نیاسینامید می‌تواند از ایجاد ضایعات جدید آکنه جلوگیری کند.

نیاسینامید دارای خواص ضدالتهابی است که می‌تواند به آرام کردن و تسکین پوست ملتهب شده کمک کند. آکنه اغلب با قرمزی، تورم و تحریک همراه است و نیاسینامید می‌تواند به کاهش این علائم کمک کند. نشان داده شده است که نیاسینامید دارای اثر سفت کنندگی منافذ است. منافذ بزرگ شده بیشتر مستعد مسدود شدن و تشکیل آکنه هستند. با به حداقل رساندن اندازه منافذ، نیاسینامید می‌تواند از تجمع کثیفی، روغن و باکتری‌هایی که می‌توانند منجر به آکنه شوند، جلوگیری کند.

نیاسینامید سد پوستی را که نقش مهمی در حفظ سلامت پوست دارد تقویت می‌کند. یک سد پوستی سالم به حفظ رطوبت کمک می‌کند، از آسیب‌های محیطی محافظت می‌کند و خطر التهاب را کاهش می‌دهد. با بهبود عملکرد سد پوستی، نیاسینامید می‌تواند سلامت کلی پوست را بهبود ببخشد و احتمال شعله‌ور شدن آکنه را کاهش دهد. به علاوه مشخص شده که نیاسینامید به محو شدن هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب (PIH) کمک می‌کند. هیپرپیگمانتاسیون لکه‌های تیره یا تغییر رنگی هستند که پس از بروز آکنه باقی می‌مانند.

نیاسینامید می‌تواند منجر به یکنواختی رنگ پوست و بهبود ظاهر چهره شود. نیاسینامید را می‌توان به اشکال مختلف مانند سرم، کرم یا تونر در روتین مراقبت از پوست گنجاند. به طور کلی استفاده از نیاسینامید برای اکثر افراد بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود، اما مانند هر ماده مراقبت از پوست دیگر، بهتر است ابتدا یک تست پچ انجام دهید تا هرگونه واکنش نامطلوب احتمالی را بررسی کنید.

اگر نگرانی یا شرایط پزشکی خاصی دارید، همیشه بهتر است قبل از افزودن هر محصول جدیدی به روتین مراقبت از پوست خود، با یک متخصص پوست مشورت کنید. به خاطر داشته باشید در حالی که نیاسینامید می‌تواند برای پوست مستعد آکنه مفید باشد، ممکن است به تنهایی برای از بین بردن کامل آکنه موثر نباشد. این روش درمانی اغلب همراه با سایر درمان‌های آکنه مانند اسیدسالیسیلیک، بنزوئیل‌پراکسید یا رتینوئیدها برای نتایج مطلوب استفاده می‌شود.

4- کلیندامایسین و آزلائیک‌اسید

در نهایت آخرین روش درمانی که می‌توانیم به شما معرفی کنیم، کلیندامایسین و آزلائیک‌اسید است. کلیندامایسین یکی از مواد ضدالتهابی است که می‌تواند به کاهش قرمزی و التهاب پوست کمک کند. کلیندامایسین به این جهت که به جلوگیری از تحریک باکتری آکنه برای ایجاد سبوم (روغن) اضافی منافذ شما کمک می‌کند محبوب شده است. از طرف دیگر، اسیدآزلائیک منافذ را باز می‌کند، با لکه‌های تیره مبارزه می‌کند و قرمزی پوست را کاهش می‌دهد. این ماده همچنین باکتری‌های ایجاد کننده آکنه و التهاب را نیز کاهش می‌دهد.

برای تجربه روش‌های درمانی آکنه پوستی جدید صبور باشید

مهم نیست که کدام درمان‌های بدون نسخه را انتخاب می‌کنید، در هر صورت کلید موفقیت شما صبوری است. اگه صبوری و مداومت در درمان کار سختی است و به زبان آسان می‌آید، اما هیچ راهی برای دور زدن آن وجود ندارد. باور صحیح این است که واقعا چیزی به عنوان یک درمان قطعی برای همه آکنه‌ها وجود ندارد. از آن‌جایی که پوست هر شخص منحصر به فرد است برای دستیابی به روش موثر باید تمام راه‌ها را آزمایش کنید تا به بهترین و موثرترین محصول دست پیدا کنید.

با این حال هر روش درمانی که دنبال می‌کنید به سرعت رها نکنید و منتظر نتیجه آن بنشینید. اگر پوست حساس و آکنه‌ای دارید حتما باید از روغن‌های سنگین مانند روغن نارگیل و شیا دوری کنید. این روغن‌ها منافذ پوست شما را مسدود می‌کنند و سبب بدتر شدن وضعیت آکنه می‌شوند.

بهترین روتین مراقبت از آکنه پوست

ایجاد یک روتین موثر مراقبت از پوست ضدآکنه شامل ترکیبی از پاکسازی ملایم، لایه‌برداری، درمان و مرطوب کننده است. در اینجا یک روال توصیه شده برای کمک به مدیریت و پیشگیری از آکنه وجود دارد.

1- پاکسازی پوست

دو بار در روز یک بار صبح و یک بار شب از یک پاک‌کننده ملایم و غیرکومدون‌زا (بدون انسداد منافذ) استفاده کنید. همچنین بهتر است که به دنبال موادی مانند اسیدسالیسیلیک یا بنزوئیل‌پراکسید باشید که می‌توانند به هدف قرار دادن باکتری‌های مولد آکنه کمک کنند. پاک‌کننده پوست را به آرامی روی پوست مرطوب به مدت 30 ثانیه ماساژ دهید و سپس با آب ولرم بشویید. از شستشوی شدید پوست خودداری کنید، زیرا می‌تواند باعث تحریک پوست و بدتر شدن آکنه شود.

2- لایه برداری پوست

2 تا 3 بار در هفته لایه‌برداری را در برنامه روزانه خود بگنجانید تا سلول‌های مرده پوست را از بین ببرید، منافذ پوست را باز کنید و باعث افزایش گردش سلولی شوید. یک لایه‌بردار شیمیایی حاوی اسیدسالیسیلیک یا اسیدگلیکولیک بهترین انتخاب است، زیرا می‌توانند به طور موثر به منافذ نفوذ کنند. روش درمان را با غلظت کمتر شروع کنید و اگر پوست شما آن را به خوبی تحمل کرد به تدریج افزایش دهید. پس از پاکسازی و لایه‌برداری پوست، از یک محصول هدفمند برای درمان آکنه استفاده کنید. بهتر است که به دنبال موادی مانند بنزوئیل‌پراکسید، اسید‌سالیسیلیک یا روغن درخت چای باشید.

3- استفاده از مرطوب‌کننده

بر خلاف تصور عموم، مرطوب کردن پوست برای پوست مستعد آکنه ضروری است. برای این منظور به دنبال مرطوب‌کننده‌های بدون چربی و غیر کومدون‌زا باشید که منافذ شما را مسدود نکنند. بعد از پاکسازی، لایه‌برداری و شروع درمان از یک مرطوب کننده سبک استفاده کنید تا پوست‌تان هیدراته باقی بماند. این کار به تعادل تولید روغن و جلوگیری از خشکی بیش از حد پوست کمک می‌کند.

4- محافظت از پوست در برابر آفتاب

محافظت از پوست در برابر نور خورشید بسیار مهم است، زیرا برخی از درمان‌های آکنه می‌توانند حساسیت نسبت به آفتاب را افزایش دهند.

برای این منظور یک ضدآفتاب با طیف وسیع با SPF30 یا بالاتر انتخاب کنید. کرم ضدآفتاب را به عنوان آخرین مرحله در روتین مراقبت از پوست صبحگاهی خود حتی در روزهای ابری استفاده کنید. اگر مدت طولانی را در خارج از منزل سپری می‌کنید، باید هر دو ساعت یک بار از آن استفاده کنید.

در پایان این مقاله امیدواریم شما را به خوبی با روش‌های مختلف مراقبت از پوست آکنه‌دار آشنا کرده باشیم. برای جلوگیری از انتقال باکتری‌ها و روغن‌های تجمع یافته روی سطح پوست، از لمس صورت خود با دست‌های شسته نشده خودداری کنید. روبالشی‌های خود را به طور مرتب بشویید تا از تجمع روغن‌ها و باکتری‌ها بکاهید. از فشار دادن یا برداشتن ضایعات آکنه خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند منجر به زخم و ایجاد عفونت شود.

در مورد روال مراقبت از پوست خود صبور باشید، زیرا ممکن است برای دیدن نتیجه به زمان بیشتری نیاز باشد. به یاد داشته باشید پوست هر کس منحصر به فرد است؛ بنابراین ممکن است برای یافتن محصولات و روتینی که برای شما بهترین کارآیی را داشته باشد، کمی آزمون و خطا طول بکشد. در نهایت اگر آکنه شما شدید یا مداوم است، برای مشاوره تخصصی با یک پزشک متخصص پوست مشورت کنید.