یائسگی نشانه پایان یک فصل از زندگی و آغاز فصل دیگری است، اما این روند ممکن است کمی متفاوت و غمانگیز باشد. گرگرفتگی، نوسانات خلقی و جوشهای مداوم تنها برخی از علائم متعددی هستند که همراه با یائسگی بروز میکنند. تغییرات هورمونی که ریشه مشکل هستند، نه تنها میتوانند باعث ایجاد آکنه یائسگی در این دوران شوند، بلکه میتوانند قبل و بعد از آن نیز باعث ایجاد آکنه شوند. اما خبر خوب این است که با رویکرد صحیح و برنامه درمانی، راههایی برای کمک به کاهش و درمان آکنه یائسگی وجود دارد. برای آشنا شدن با آکنه یائسگی و روشهای موثر پیشگیری از آن همراه ما باشید.
به زبان ساده، آکنه یائسگی یک نوع آکنه هورمونی است. تغییرات هورمونی یکی از بزرگترین دلایل آکنه است و هیچ زمان تغییر هورمونی در زندگی زنان بزرگتر از یائسگی نیست. آکنه یائسگی نه تنها در دوران یائسگی بلکه در دوران پیش از یائسگی نیز رخ میدهد و این نشان دهنده مدت طولانی وجود آکنه است. از آنجایی که میانگین سن یائسگی 51 سال است، برای زنان در اوایل دهه 40 غیرعادی نیست که آکنه یائسگی را تجربه کنند.
مانند سایر انواع آکنههای هورمونی، مشخصه تعیین کننده آکنه یائسگی برجستگیها یا کیستهای عمیق و حساس است که عمدتاً در اطراف دهان، چانه و خط فک قرار دارند. آکنه یائسگی بر خلاف آکنه معمولی، مانند جوشهای سرسیاه، سرسفید و برجستگیهای پر از چرک به نظر میرسد. علاوه بر آکنه، بروز موهای زائد نیز از نشانههای تغییرات هورمونی است.
علائم آکنه یائسگی میتواند برای هر فردی متفاوت از دیگری ظاهر شود، اما معمولاً با ظهور مجدد یا شروع جوشهای آکنهای در مراحل قبل از یائسگی و یائسگی زندگی یک زن مشخص میشود. نوسانات هورمونی، به ویژه کاهش سطح استروژن و افزایش نسبی آندروژن، نقش مهمی در ایجاد آکنه در این دوره ایفا میکند. علائم شایع عبارتند از ایجاد پاپولهای التهابی، پوسچولها و گاهی اوقات ندولها یا کیستها، که عمدتا در اطراف چانه، خط فک و گونهها متمرکز میشوند.
آکنه ممکن است با پوست چرب و افزایش حساسیت همراه باشد. علاوه بر این، زنانی که آکنه یائسگی را تجربه میکنند، ممکن است متوجه تغییراتی در بافت و رنگ پوست خود شوند؛ با افزایش اندازه منافذ و هیپرپیگمانتاسیون پس از التهابی. این علائم میتواند به طور قابل توجهی بر عزت نفس و کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد، که بر اهمیت مراقبت از پوست مناسب و به طور بالقوه هورمون درمانی در مدیریت آکنه یائسگی تأکید میکند.
با وجود اینکه تنها دلیل و مهمترین دلیل برای ایجاد آکنه یائسگی تغییرات هورمونی است، اما اجازه دهید آن را کمی بیشتر باز کنیم. در ادامه همراه ما باشید تا شما را با مهمترین علل ایجاد آکنه یائسگی آشنا کنیم.
سطح استروژن، به اصطلاح هورمون زنانه، در طول یائسگی به سرعت کاهش پیدا میکند و تعادل ظریف آندروژنها، به ویژه تستوسترون را از بین میبرد. با کاهش سطح استروژن، افزایش نسبی تستوسترون منجر به پوست چرب و مسدود شدن منافذ میشود. این افزایش سطح تستوسترون همچنین باعث افزایش رشد موهای صورت میشود و به همین دلیل است که این نوع آکنه در قسمت پایین صورت ظاهر میشود، زیرا به نظر میرسد که گیرندههای آندروژن بیشتری در اینجا زندگی میکنند.
بنابراین استروژن و تستوسترون همان هورمونهای کلیدی هستند که در ایجاد آکنه یائسگی نقش دارند. زمانی که آکنه در زمانهای دیگر ظاهر میشود، به عنوان مثال، در دوران بلوغ و اوایل بزرگسالی، بیشتر تابع افزایش هر دو هورمون استروژن و تستوسترون یا نوسان و پایدار نبودن این دو است، تا این که کاهش شدید استروژن مانند دوران یائسگی.
هر زنی که یائسگی را تجربه کرده یا در حال تجربه است به سرعت به شما خواهد گفت که این دوران استرسزا است. متأسفانه، این حالت به یک شمشیر دولبه تبدیل میشود. استرس به دلیل تغییرات زیادی که در بدن ایجاد میکند نیز به ایجاد آکنه منجر میشود. استرس همراه با تأثیر بر سطح هورمون، به طور کلی باعث افزایش کورتیزول در بدن میشود که آن را هورمون استرسزا مینامند.
این هورمون از طرق مختلف بر روی پوست تاثیر میگذارد و از طریق افزایش تولید روغن که تنها یکی از آنهاست، باعث ایجاد جوش میشود. اگرچه گفتن این کار آسانتر از انجام آن است، تلاش برای کاهش استرس تا حد امکان، در طول، قبل و بعد از یائسگی بسیار مهم است. بنابراین اگر به سلامت پوست خود اهمیت میدهید از استرس دوری کنید.
پیشگیری از بروز آکنه یائسگی و درمان آکنه یائسگی شامل اتخاذ یک رویکرد جامع است که به تغییرات هورمونی، روتینهای مراقبت از پوست و اصلاح سبک زندگی میپردازد. در مرحله اول، حفظ تعادل هورمونی بسیار مهم است. مشاوره با یک پزشک متخصص در مورد درمان جایگزینی هورمون یا سایر داروها میتواند به تنظیم سطح هورمون کمک کند.
علاوه بر این، اتخاذ یک روتین مراقبت از پوست سازگار با مشکلات پوستی یائسگی میتواند شعله ور شدن آکنه را کاهش دهد. این روتین شامل استفاده از پاک کنندههای ملایم، مرطوب کنندههای غیرکومدونزا و مواد ضدآکنه مانند اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید است. محافظت در برابر آفتاب نیز ضروری است زیرا برخی از داروهای درمان آکنه یائسگی میتوانند حساسیت به نور آفتاب را افزایش دهند.
علاوه بر این تنظیم رژیم غذایی، مانند کاهش قندهای تصفیه شده و لبنیات نیز ممکن است به مدیریت آکنه کمک کند. در نهایت، مدیریت استرس از طریق تکنیکهای آرامسازی مانند یوگا یا مدیتیشن میتواند با کاهش سطح کورتیزول، که میتواند آکنه را تشدید کند، به سلامت کلی پوست منجر شود.
بر خلاف رویکرد موضعی که اغلب برای انواع دیگر آکنهها مورد استفاده قرار میگیرد، درمان آکنه یائسگی نیاز به یک رویکرد "از درون به بیرون" دارد. موثرترین درمان آکنه یائسگی بر اصلاح عدم تعادل هورمونی تمرکز دارد. اسپیرونولاکتون که دارویی خوراکی است اولین بار برای درمان فشار خون بالا استفاده شد، اما امروزه یکی از رایجترین داروهایی است که برای درمان آکنه یائسگی استفاده میشود. اسپیرونولاکتون دقیقا به ریشه مشکل میپردازد.
یک داروی ضدآندروژن که گیرندههای آندروژن را در پوست مسدود میکند و سبب جلوگیری از بروز آکنه و رشد موهای زائد صورت میشود. در حالی که اسپیرونولاکتون اغلب برای درمان آکنه بزرگسالان و برای زنان 20 و 30 ساله استفاده میشود، حتی در جمعیت بیماران مسن نیز گزینه مناسبی است. از آنجایی که اسپیرونولاکتون ممکن است باعث نقص مادرزادی در زنان باردار شود، بدیهی است که مصرف آن در دوران یائسگی نگران کننده نیست.
از نقطه نظر درمانهای موضعی، بسیاری از ترکیبات آزمایش شده و مطمئن برای مبارزه با آکنه مانند بنزوئیل پراکسید و رتینوئیدها میتوانند نقش مهمی در مبارزه با آکنه یائسگی ایفا کنند. وقتی صحبت از ایجاد یک روتین موثر درمان آکنه یائسگی میشود، اسید سالیسیلیک یکی دیگر از روشهای درمانی پیش رو است، اما استفاده از آن میتواند پوست شما را خشک و واکنشپذیر کند. از این رو برای درمان آکنه یائسگی تا جای ممکن به دنبال فرمولهای ملایم باشید.
برای ثبت نظرات، نقد و بررسی شما لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید؛ سپس با کلیک روی “ارسال دیدگاه” وارد صفحه ثبت دیدگاه میشوید